Ο ναός του Αγίου Γεωργίου Τροπαιοφόρου και Μεγαλομάρτυρος είναι δισυπόστατος αφιερωμένος συγχρόνως στον Άγιο Γεώργιο και τον Άγιο Χαράλαμπο. Η πρώτη αναφορά για το ναό συναντάται σε ένα φιρμάνι με ημερομηνία την 23^η Νοεμβρίου 1724 προς τον ιεροδίκη της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με αυτό, οι δημογέροντες της Επανομής καλούνταν να απολογηθούν στο δικαστήριο, αφού, χωρίς την επίσημη άδεια της Υψηλής Πύλης, και με την υποστήριξη του τιμαριούχου Νταρόγλου Αχμέτ, γκρέμισαν τον παλαιό ναό και στη θέση του έκτισαν μεγαλύτερο.

Πρόκειται, λοιπόν, για τον αρχαιότερο ναό του χωριού. Στο μεγάλο χαλασμό του 1821 γίνονται αναφορές για πυρπόληση του ναού και την ολοσχερή καταστροφή του μαζί με όλο τον εξοπλισμό του. Τις αναφορές αυτές ενισχύουν αφενός η επιγραφή στη δυτική είσοδο του ναού, που ορίζει το έτος 1835 ως έτος επανίδρυσης και αφετέρου το γεγονός πως καμία από τις υπάρχουσες εικόνες δεν φέρει επιγραφή αρχαιότερη του 1821.

Αρχικά, ο ναός ήταν κοιμητηριακός. Βασική μαρτυρία ήταν η ύπαρξη οστεοφυλακείου στη ΒΔ πλευρά του προαυλίου, που σωζόταν ως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Ο τύπος του ναού, ήταν ευρύτατα διαδεδομένος στην εποχή της τουρκοκρατίας και  ανήκει σε αυτόν της τρίκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής με διαστάσεις 26Χ13μ. Το κωδωνοστάσιό της έχει πυργοειδή μορφή σαν και αυτά που συναντούνται στο Άγιον Όρος, αλλά και στους περισσότερους μεταβυζαντινούς ναούς της Μακεδονίας. Κατασκευάστηκε δε, το έτος 1899 αρκετά μεταγενέστερα από το έτος ανεγέρσεως του ναού, γεγονός που δικαιολογείται από τις σχετικές απαγορεύσεις της περιόδου της τουρκοκρατίας.

Ιδιαίτερη σημασία για το ιστορικό του ναού έχουν οι εικόνες που συμπληρώνουν το διάκοσμό του. Πρόκειται για συνολικά 121 εικόνες εκ των οποίων οι σπουδαιότερες είναι τοποθετημένες στο τέμπλο, τα προσκυνητάρια και τους πλάγιους τοίχους του ναού. Χαρακτηριστική, μεταξύ άλλων, είναι και η εικόνα που παριστάνει ένθρονο τον Άγιο Γεώργιο στο τέμπλο του ναού με χρονολογία 21 Ιουλίου 1833 φιλοτεχνημένη από τους αδελφούς μοναχό Μακάριο και ιερομόναχο Βενιαμίν μέλη ξακουστής αγιορείτικης συνοδείας από τη Γαλάτιστα. Επίσης, αρκετές από τις σωζόμενες εικόνες, 116 στον αριθμό,  φέρουν υπογραφές από γνωστότατους ζωγράφους και αγιογράφους της εποχής του 19^ου αιώνα, όπως οι Κουλακιώτες  Κωνσταντίνος και Μαργαρίτης Λάμπρου.

Στις μέρες μας ο ναός συνεχίζει να διατηρεί αυτούσιο το μεγαλύτερο κομμάτι της παλαιάς του εμφάνισης, με ουσιαστικές αλλά και αναγκαίες παρεμβάσεις, κυρίως συντήρησης, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό κομμάτι του.